پیوسته تنها می روی اما چه آرام

همدوش سرما می روی اما چه آرام

می لرزم و در خود فرو می ریزم امٌا

چون موج های سبز یک دریاچه آرام

با تو برای گرم ماندن سهم من بود !

پیوند دستانی میان کوچه ، آرام

تصویر چشمان تو را ، آیینه می دید

آیینه ای آنسوی یک قالیچه آرام

دستان بازیگر ! مرا هم جابجا کن

انگار در دست توأم ، بازیچه آرام

اشکی درون چشمهایم غنچه داده

همچون گلی در بستر باغی ، چه آرام

فروردین 1393| سید یوسف (وحید) فلکی

ادامه ...

بهترین هم سخنم آینه است

آینه محرم اسرار من است

شرح پژواک صدایم با روح

شرح نجوای درونم با تو

یاد آن دم که شدم با تو قرین

یادت ای خوبترین

بهترین مونس و یارم شده است

همدم این شب تارم شده است

آینه !

خوبترین همدم من

یار من !

ای تو چراغ شب من

به تو محتاج چو دیوانه به خواب

شده از دوری تو مست و خراب

شده با یاد تو همچون مهتاب

این دل ساده ی من

ای که عکسم به درونت مهمان

ای که آمیحته ای با دل و جان

دل و جانم به فدایت ای یار

گرچه حالا شده ام زار و فکار

به تو گویم که ز هجرت سیرم

کاش روزی که بپایت میرم

تابستان 1382 | سید یوسف (وحید) فلکی